Badania prenatalne

Czy zrobiłybyście badania prenatalne mając do nich wskazania i jaką podjełybyście decyzje mając ew. złe wyniki tych badań ???

Ja mam wskazania ze względu na stan zdrowia dzieci ,i gdybyśmy się zdecydowali jeszcze kiedyś na dzidzie to mogę zrobić te badania . Tylko co dalej ? Jak będą dobre wyniki to super a jakby wyszły złe to co ? Nie wyobrażam sobie podjęcia decyzji o usunięciu ciąży ,raz że wykonanie legalnie jest bardzo trudne a po za tym żadne bad nie dają 100 % pewności .

Ach to chyba najtrudniejsza decyzja w życiu ....

Ja bym poddała się takiemu badaniu ponieważ wiele chorób można leczyć w trakcie ciąży lub złagodzić jej objawy!
Ale nigdy w życiu bym nie usunęła chodź by nie wiem jak było chore , ale to jest tylko moje zdanie ja nikogo nie oceniam i nikogo nie krytykuje każdy postępuje według własnego sumienia!

ewa2,jakiś czas temu przerabiałm ten temat z koleżanką i ja bym zrobiła takie badania gdyby były wskazania, ponieważ nawet czasami jak wychodzi coś nie tak to niektóre wady można usunąć jeszcze w brzuszku u mamusi.
ale podstawowa zasada to pozytywne myślenie. nie można wychodzić z założenia że coś może być nie tak!!
co do decyzji o usunięciu ciąży to jest bardzo trudne pytanie i myślę że nikt kto nie musiał podjąć takiej ciężkiej decyzji, tak do końca nie portrafii udzielić odpowiedzi na to.

Witaj ,ja miałam wskazania do takich badań,w pierwszej ciąży ,byłam tylko na usg genetycznym kilkakrotnie,bo na testy z krwi było już za późno,w drugiej ciąży nie czekając na skierowanie ,sama wykonałam testy z krwi[odpłatne] bo nie wiedząc o ciąży[testy ciążowe jej nie wykazywały ] miałam kontakt z chemioterapią,miałam wtedy usg genetyczne 2x,usg serca płodu,konsultacje u kardiologa. Co do kwestii wyboru w przypadku złych wyników - na pewno bym urodziła,mimo iż wiem jak trudno walczyć o takie bardzo chore dziecko

Właśnie -zrobić te badania bym się zdecydowała .Co do pozytywnego myślenia to już decydując się na ciąże zakładałabym że wszystko musi być ok
Tylko przeraża mnie myśl żę wrazie złych wyników pozostanie wybór czy urodzić czy usunąć .Owszem da się dużo leczyć wad ale są i takie których się leczyć nie da ...
Ja też nie wiem czy byłabym wstanie usunąć ciąże ale też nie wiem czy poradzilibyśmy sobie z opieką nad kolejnym chorym dzieckiem ....

Ja mam taką sytuacje że mam 3 synków ale tylko jeden jest zdrowy :(
Najstarszy był okręcony pępowiną przy porodzie i ledwie go odratowali ale teraz wolniej się rozwija i problemy neur .najmłodszy urodził się z wadą serca był operowany i miało być ok ,i było do 2 latek bo potem cofną się w rozwoju przestał mówić i wogóle jest kiepsko -odwiedziliśmy wielu lekarzy i rozkładają bezradnie ręce bo nie wiedzą jaka jest przyczyna jego problemów ze zdrówkiem .
Obaj jeszcze długo będą wymagali opieki i nie wiadomo jak to będzie jak dorosną
O kolejnym dziecku myślę dlatego aby mój średni Kubuś (zdrowy ) kiedyś w dorosłym życiu miał kogoś na kogo będzie mógł liczyć ,owszem oni się kochają ale nie wiem jaki będzie ich rozwój w dorosłym życiu ,czy będą samodzielni itd .Wiadomo że rodzice wiecznie nie żyją i dlatego zastanawiam się jeszcze nad dzieckiem aby Kuba też mógł liczyć na kogoś .

Ale się rozpisałam

U mnie wskazaniem do diagnostyki jest dziedziczność serca jedno -przedsionkowego ,a teraz to też mój wiek [mojemu mężowi marzy sie trzecia córka]

Ja robilam badania. W rodzinie meza jest dziecko z zespolem Downa. Jest to co prawda przypadek nie majacy nic wspolnego z dziedziczeniem, dowiedziono, ze mutacja genetyczna, ktora on ma jest spowodowana bardzo silnymi lekami branymi przez matke (nie wiedziala, ze jest w ciazy do 4 mca!!! i caly czas brsala leki). Jak to odkryli bylo za pozno, zeby cokolwiek zrobic. Mi zalecono badania dla swietego spokoju. Byl strach tak czy tak, wiadomo, ale wyniki byly OK!!
Jednak nie wiem (tylko nie wyrzuccie mnie z forum, please) co bym zrobila jakby wyniki wyszly zle. Znam tego chlopca (wlasciwie to 22 letniego mezczyzne, ktory zyje i zachowuje sie jak 3latek i zyc bedzie conajmniej jeszcze 20-30 lat), ktorego na sekunde nie mozna spuscic z oka i trzeba caly czas kontrolwac, nie wspomne juz o tysiacu innych problemow zdrowotnych typu operacja serca, problemy z oczami itp. Jego matka wpadla w ciezka depresje, a starszy brat przekreslil swoje zycie i szanse na normalna rodzine i zwiazek, bo ktos przeciez musi sie nim opiekowac - opiekowac do konca zycia.
Moze jakbym nie miala tej swiadomosci, nie widziala tego prawie na co dzien podeszlabym do tego inaczej, ale w takiej sytuacji trudno mi powiedziec.
Oczywiscie jest wiele chorob i wad, ktore mozna leczyc juz w czasie ciazy, ktorym mozna zapobiec i w takiej sytuacji nie ma o czym mowic, ale sa przypadki, ze na pewno ciezko byloby sie zdecydowac.

Ja miałam podobną rozmowe z kolezanka jej dziecko miało wade serca to znaczy krew płyneła w odwrotną strone w serduszku.I miała robione jakies specjalne usg na serduszko w trakcie ciazy i nic nie wykryli.Ona twierdzi ze poprostu tego nie zauważyli bo podeszli do tego rutynowo,były dwie tętnice niebieska i czerwona były.tylko nikt nie zwrócił uwagi że nie potych stronach.Po ueodzeniu nikt tez nic nie podejrzewał ,aż do momentu jak dziecko zsiniało i było już z nim kiepsko nawet bardzo.Ale operacja się udała a Bartoszek jest zdrowym chłopcem.A i wracając to ta moja koleżanka stwierdziła jak by wiedziała o tej wadzie w trakcie ciazy to by zwariowała ,ale z drugiej strony to dziecko było by od razu pod specjalistyczną opieka ,anie po półtorej doby jak już było żle to go przewieżli do Matki Polki.

ja prosilam lekarza o badania prenatalne ale wybil mi z glowy
stwierdzil ze to ze dzieci sie rodza z wadami to nie wina wieku (a ja mialam wlasnie takie obawy ze moj wiek bedzie powodem jakis chorob dziecka) powiedzial ze bedziemy robic badania normalne i usg wykaze jakby bylo cos nie tak
moja kolezanka urodzila dziecko uposledzone w wieku 24 lat
zreszta lekarz twierdzil ze on mial pacjentke co urodzila dziecko z dawnem w wieku 22 lat tak ze wiek nie jest powodem jak mowia
teraz mysle o 2 dziecku niem mam w rodzinie zadnych chorob genetycznych

gdzieś czytałam że to, że z wiekiem wzrasta ryzyko urodzenia dziecka z wadami genetycznymi wynika nie z wieku, ale z tego, że po 35 roku życia rodzi mniej kobiet niż przed 35 i stąd te wysokie statystyki. Ale z kolei brak w rodzinie chorób genetycznych też nie gwarantuje zdrowego dziecka

Zdecydowałam się na badania prenatalne ze względu na to że moja bratanica jest chora, ma zespół downa. Byłam na usg u specjalisty i pomimo dobrych wyników dostałam skierowanie na test Pappa. Wszystkie badania wyszły ok i odetchnęłam z ulgą.
W pierwszej ciąży nie zdecydowałam się na te badania właśnie ze względu na to że nie wiedziałabym co zrobić gdyby wyszły nie tak. Pierwszą ciążę jednak straciłam.... i do tej pory leży mi to na wątrobie ponieważ nie wiem czy dziecko było by obciążone genetycznie czy też był inny powód mojej straty.
Z perspektywy wiem że gdybym kolejny raz zaszła w ciążę to badania będą podstawą. I wiem też patrząc na moją bratanicę że nie usunęłabym ciąży.

Pewnie zrobiłabym, ale nie wiem jak zareagowałabym na złe wyniki
Chyba nie potrafiłabym pozbyć się dziecka, ale rozumiem kobiety, które nie potrafią unieść takiego ciężaru.